عشق روطبت چندش‌انگیز پلشتی‌ست
و آسمان سرپناهی
تا به‌ خاک بنشینی و بر سرنوشت خویش گریه ساز کنی

آه
پیش‌از آنکه در اشک غرقه شوم
چیزی بگوی
هرچه باشد