دریچه!

تصاویری مبهم
پشتِ هم از روبروی‌ام می‌گذرند
سیاه و سفید
پرتره
رنگی
منظره

و بعد
من می‌مانم و دنیای خودم
دنیای کوچکی که بزرگترین کلام توئی
و زیباترین آواها منم‌ام
که تورا فریاد می‌زنم