جاده‌ی بی‌انتها و پیچ در پیچی که گویا پایانی ندارد، باشه باشه باشه باشه...........!!!
: من تا آخرش رو میرم...!
طلوع‌ها و غروب‌های زیادی را خواهم دید، گاهی کنار جاده، روی کاپوت ماشین غروب را نگاه می‌کنم هنگامی که خستگیِ راه را با یک لیوان چای از بدن بیرون می‌کنم، و گاهی روی صندوق‌عقب ماشین می‌نشینم و طلوع دوباره‌ی خورشید را نگاه می‌کنم، با اولین سیگار روز....
باشه باشه باشه باشه باشه..... من تا آخرش خواهم رفت، خواهم رفت
می دونی زیادی پایبند بودن خوب نیست و راستش باید همیشه تا آخر قدم اول رفت و راستش از آدمهای پایه خوشم میاد.